Vorig jaar had ik een aardbeienplantje in onze geveltuin staan. Net wanneer er weer een dikke aardbei rijp was, verdween deze mysterieus. Niet dat ik het erg vond. Ik zou het juist leuk vinden als meer buren eetbare planten in hun bloempotten of geveltuin zouden zetten, om te delen met de buurt. Een beetje zoals in het Britse Todmorden waar een volledig dorp eetbaar is gemaakt. Want geef toe, hoe cool is dit:
De initiatiefnemers van De Plukroute zien het nog grootser en willen heel Nederland eetbaar maken. Dat doe je uiteraard stap voor stap en daarom hebben ze een plukroute opgestart in Tilburg. Een tijdje geleden ging ik er eens een kijkje nemen.
De plukroute ligt in de Tilburgse wijk Stokhasselt. Ik had verwacht dat het een route zou zijn langs eetbare plantsoenen in de wijk, maar eigenlijk bevinden de eetbare struiken, kruiden en bomen zich allemaal op het grasveld naast een groot appartementsgebouw. De route (eerder een paadje over het grasveld) loopt onder andere langs de kruidentuin, de bessenhaag, het eetbaar speelbos, de boomgaard en de vlindertuin.
Het eetbaar speelbos(je) moet nog wat groeien.
Omdat de route nog maar sinds april 2015 bestaat, zijn de fruitbomen nog niet zo groot. Ook het eetbaar speelbos heeft nog een paar jaar nodig om uit te groeien tot een volwaardig bos(je). Het viel me wel op dat alles netjes onderhouden is.
Een kersentipi: hoe schattig is dat!
Op de website van de plukroute vind je trouwens een kaart van alle eetbare gewassen, met telkens een receptidee. Handig, want ik zou niet zo gauw weten wat ik met een schijnaugurk of met de uiensoepboom moet doen.
Bloemenweide met daarachter de buurtmoestuin.
Het bezoek zette me wel aan het dromen over een eetbaar Antwerpen…Van mij mag het zelfs wat meer op z’n Todmordens zijn.
Tuin in de stad 
Ik vind het een schitterend idee. Ik heb wel eens geopperd bij diverse gemeentes in plaats van dure ‘gewone’ bomen neer te zetten, fruitbomen te poten. Overal en voor iedereen bereikbaar. Ook voor de bijen en andere insecten.
Maar wat krijg je vaak als commentaar?
‘Nou mevrouw, dat zullen de supermarkten en fruittelers niet leuk vinden. Is niet in het economisch belang!’ Nou vind ik dat toch al een uitdrukking van niets. Goedbeschouwd vind ik dat toch een vreselijke uitdrukking omdat de hele wereld naar de knoppen gaat vanwege het economisch belang.
Hoe dan ook, mens verbeter de wereld en begin bij jezelf. Mijn nieuwe buren en ik hebben samen besloten geen schutting neer te zetten maar een haag van ongeveer 12 meter lang van bessen, bramen en frambozen. Ieder houdt zijn kant bij en eet van zijn kant. Waarbij we natuurlijk niet op een framboosje kijken.
Ik heb nu al zoiets staan met komkommers en augurken. Plukken we ook beiden van.
Ik heb ook honden, dus, om die binnen de tuin te houden staan er al betonmatten. Daar kan ook van alles tegenop klimmen.
Groetjes
Judith uit Friesland
Dag Judith, wat geweldig dat je dat met je buren hebt kunnen afspreken! Bij ons hoor ik vaak het argument dat eetbare bomen vuil zijn: de rotte vruchten kunnen op het voetpad vallen en er zou eens iemand over kunnen uitschuiven. Even belachelijk als het economisch argument. Ik vind het dan extra fijn dat je er voor jezelf een oplossing voor hebt bedacht. Hulde!
Hoihoi,
Wat leuk om zo’n snelle reactie van je te krijgen.
Ja, natuurlijk kunnen fruitbomen afval geven en wespen aantrekken en zo.
Maar je kan dan toch samen afspreken dat je bv. bij toerbeurt de boel opraapt en schoon houdt?
Ook van onrijpe appels en peren die afgevallen zijn kan je onder meer lekker pickels maken. Niet hoeft te worden weggegooid.
Ik ben in de gelukkige omstandigheid bij mijn huurhuisje een behoorlijk grote tuin te hebben. Jaren lang heb ik veel medicinale kruiden gekweekt maar begin me steeds meer te richten op eetbare dingen. Niet dat ik de kruiden helemaal laat schieten hoor.
Verder lopen er nog 5 kipjes rond die erg hun best doen op de eitjes. Ik woon alleen en eet wel eens een ei maar het overschot verspreidt zich ook in de buurt.
Iedereen is altijd blij met eitjes en delen moet gewoon voorop staan.
Dat is de toekomst denk ik. Een toekomst waar nog toekomst in zit.
Groetjes
Judith
In de gemeente waar ik vroeger woonde werd een groot grasveld omgetoverd tot een veld met een 30 tal notelaars (20 jaar geleden). Daar heeft de hele gemeenschap in theorie iets aan. Er zijn wel altijd mensen die zich de volledige oogst proberen toe te eigenen, maar dat gaat er na verloop van tijd wel uit.
Absoluut een leuk initiatief!
Een tijdje geleden zag ik op BBC iets dergelijks. Iemand had haar voortuintje omgetoverd tot een “wijktuintje” met kruiden, groenten en bessenstruiken. De buren zijn er altijd welkiom om iets van hun gading te zoeken. In ruil brengen ze haar overschotjes van plantgoed uit hun eigen tuin mee, of kippenmest, of … Binnen het jaar werden in de straat nog voortuintjes heraangelegd en nu spreken de buren met elkaar af wie wat plant/zaait en ze helpen elkaar met het werk.
Toen we 15 jaar geleden in februari in Sevilla waren, waren de sinaasappels net aan de pluk toe. In de straten stonden overal sinaasappelbomen en de vruchten zijn bestemd voor de minder gegoeden, die ze mogen plukken voor eigen gebruik. Wie geen geld heeft om fruit te kopen wordt ook niet bij de middenstand en de telers gemist als klant, maar zo slim zijn politiekers niet …
Ja Affodil, bovendien zouden dan minder mensen weer belang hebben bij de voedselbank. Daar moet men hier voor op de wachtlijst.
Maar ja, onze Paul van Vliet zei ooit al; ‘Minister, regeren is toch vooruit zien?’
‘Ja zeker jongen!’ ‘Oh, dus je wéét het wel?’
Enfin, laten wij dan proberen vooruit te zien en lekker uitdelen en samen kweken.
Vorige week was het mooi weer en heb ik een tafel buiten gezet met overtollige courgettes, van die mooie ronde, gele. Aangevuld met een flink aantal kamerplanten omdat de kas leeg moet voor de winter en de stekken een beetje te groot werden.
Gelukkig zijn er steeds meer mensen in en rond ons dorp met zulke dingen.
Appels en valappels en peren worden aangeboden, rabarber, planten en soms ook rommelmarktspulletjes.
In het begin vond men het een zelfs een beetje raar om zo maar mee te nemen maar dat went snel hoor.
Of iedereen dan ook werkelijk arm is weet ik niet maar ach, als ze er maar plezier aan beleven.