Over smaak valt niet te twisten. Behalve als je met de andere moet samenleven natuurlijk. Gelukkig komen het lief en ik best goed overeen. Handig, want het laatste jaar hebben we al belachelijk veel keuzes moeten maken: van gordijnen over stopcontacten tot vloeren. Verbouwen, zucht, ik zou er een blog over vol kunnen schrijven.
Maar dat doe ik niet. Veel leuker is het om over ons stadstuintje te praten. En daar zitten we nu met een dilemma. Moeten we onze slangenden laten kappen of niet?
De slangenden, ook wel apenverdriet genoemd
Laat je niets wijsmaken door deze semi-artistieke foto (ik heb een nieuw knopje ontdekt op mijn camera). Onze slangenden is – naar mijn bescheiden mening – spuuglelijk. Helaas denkt het lief er anders over.
Zijn argumenten pro:
- mooi, allez ja, eerder ‘speciaal’
- het hele jaar door groen
- je gaat toch geen boom kappen?
- de enige boom waar de katten niet aankomen
mijn argumenten contra:
- lelijk, allez ja, eerder afzichtelijk
- staat in het meest zonnige hoekje van de tuin, wat een prima plek is voor een moestuin
- uitheems (komt veel voor in Chili)
- gvd pijnlijk (vandaag weer een vinger gesneden aan zijn naalden)
Kortom, we zijn er nog niet uit. Daarom maken we er ondertussen het beste van. Om de lelijke stam te verbergen, roep ik de hulp in van een clematis. En toegegeven, zijn takken zijn ideaal om onze potplanten te beschermen tegen de buurtkatten.
We beslissen later wel.
Tuin in de stad 