In bloei

Precies een maand geleden stonden het lief en ik beteuterd naar de planten in onze tuin te kijken. Of liever, naar wat daarvan over bleef. Een gigantische hagelstorm had een waar slagveld aangericht.

Ik was er eerlijk gezegd een tijdje niet goed van. Maar stilaan kwamen de blaadjes terug. Een maand later bloeien er zelfs hier en daar bloemen, hoera!

Een must voor elke stadstuin, staat prachtig in een grote bloempot.

Door de hagel knakte de lange stengel doormidden, maar daar trekt de plant zich niets van aan.

Voor een klimplant kruipt deze clematis ook heel goed…

Het eerste bloemetje aan de vinca minor.

Of het aan de extra kalk ligt die ik vorige week strooide, weet ik niet, maar deze lupine toont eindelijk zijn kleuren.

Nu terug wat meer zon en minder regen en we kunnen weer vollen bak van onze tuin genieten.

Nay or yea

Over smaak valt niet te twisten. Behalve als je met de andere moet samenleven natuurlijk. Gelukkig komen het lief en ik best goed overeen. Handig, want het laatste jaar hebben we al belachelijk veel keuzes moeten maken: van gordijnen over stopcontacten tot vloeren. Verbouwen, zucht, ik zou er een blog over vol kunnen schrijven.

Maar dat doe ik niet. Veel leuker is het om over ons stadstuintje te praten. En daar zitten we nu met een dilemma. Moeten we onze slangenden laten kappen of niet?

De slangenden, ook wel apenverdriet genoemd

Laat je niets wijsmaken door deze semi-artistieke foto (ik heb een nieuw knopje ontdekt op mijn camera). Onze slangenden is – naar mijn bescheiden mening – spuuglelijk. Helaas denkt het lief er anders over.

Zijn argumenten pro:

• mooi, allez ja, eerder ‘speciaal’
• het hele jaar door groen
• je gaat toch geen boom kappen?
• de enige boom waar de katten niet aankomen

mijn argumenten contra:

• lelijk, allez ja, eerder afzichtelijk
• staat in het meest zonnige hoekje van de tuin, wat een prima plek is voor een moestuin
• uitheems (komt veel voor in Chili)
• gvd pijnlijk (vandaag weer een vinger gesneden aan zijn naalden)

Kortom, we zijn er nog niet uit. Daarom maken we er ondertussen het beste van. Om de lelijke stam te verbergen, roep ik de hulp in van een clematis. En toegegeven, zijn takken zijn ideaal om onze potplanten te beschermen tegen de buurtkatten.

We beslissen later wel.