Het is de laatste maanden erg stil geweest rond onze wormenbak, maar je dacht toch niet dat ik het opgegeven had na onze eerste en totaal mislukte poging? Niets is minder waar.
Voor wie nu helemaal uit de lucht komt vallen: een wormenbak is een compacte manier van composteren via stapelbare dozen, ideaal voor de (kleine) stadstuin, terras of balkon. Ik schreef er eerder al deze blogpost over.
Nadat dus de eerste poging volledig de mist in ging, startte ik met een schone lei/bak. De wormen haalde ik deze keer uit de composthoop van het Ecohuis in Antwerpen. Ze doen daar niet moeilijk over als je het lief vraagt.
Een compostworm is kleiner, smaller en roder dan een regenworm.
Tip! Neem niet alleen wat compostwormen mee, maar neem ook zeker twee of drie handen compost mee. Dat is voor de wormen, die eigenlijk heel gevoelige beestjes zijn, een vertrouwde omgeving en een ideale plek om zich op te warmen bij kouder weer. Bij het opstarten van een wormenbak duurt het vaak nog maanden voordat je zelf compost hebt.
De compost en wormen zet je in de tweede bak als je vanaf de onderste begint te tellen. In de bak erboven strooi je een laag stro van ongeveer 5 cm dik. Op het stro verspreid je een laag fijngesneden en ongekookte groenten van ongeveer 5 cm dik.
Bij de opstart laat je de wormenbak ongeveer een maand met rust. Zo krijgen de wormen tijd om te wennen aan hun nieuwe omgeving.
Daarna mag je beginnen voederen. Het is ondertussen een gewoonte geworden: terwijl ons avondmaal in de pot suddert, snijd ik de schillen en andere groenteresten in kleine stukjes om vervolgens aan de wormen te geven. Ik geef alleen ongekookte groenteresten en vermijd ook afval van uien, prei en citrusvruchten, omdat de wormen daar niet van houden (en de compost wordt zo ook te zuur).
Omdat we maar met twee zijn, hebben we niet al te veel groenteafval. Op zich is dat geen probleem, denk ik. De wormenpopulatie regelt zichzelf en zo lang er regelmatig nieuw voedsel bij komt, kunnen de beestjes verder. Op het internet waarschuwt men eerder voor problemen met te veel eten dan te weinig. Wij komen tot hier toe met drie bakken toe:
In de bovenste bak gooien we ons groenteafval. Als het een tijd veel regent of je hebt nogal vochtige groenteresten gegeven, kan deze bak te nat worden. Ik gooi er dan wat stro bij om de mengeling luchtig te houden.
Deze bak krioelt bij ons van de vliegjes. Op zich hebben we er geen last van, de vliegjes blijven in de bak en ik ben ondertussen getraind om het deksel heel snel te openen om er nog groenteafval bij te gooien. Mocht het toch te erg worden, raadt men aan om de wanden schoon te vegen en een laag keukenrol over de mengeling te gooien.
In de tweede bak zit de compost (die nu erg vochtig is, omdat het bij het nemen van de foto heel de dag geregend had). Het is moeilijk te zeggen of een deel van de compost nieuw is of niet. Compost ‘oogsten’ zal ten vroegste voor volgend jaar zijn, denk ik.
Deze foto noem ik ‘Selfie met percolaat’. Percolaat wordt ook wel lekvocht genoemd. Groenteresten bevatten veel vocht dat tijdens het afbraakproces naar de onderste bak sijpelt.
Tip! Zet een of twee omgekeerde bloempotten in de onderste bak. Zo hangt de tweede bak niet in het vocht en naar het schijnt kunnen wormen die in deze bak vallen via de potten terug omhoog klimmen.
Naast wormen en vliegjes zitten er ook nog andere beesten in de wormenbak. Pissebedden bijvoorbeeld. Deze zijn, in tegenstelling tot naaktslakken, totaal onschuldig en helpen zelfs heel flink mee met composteren. Ook goed: kevers en rondwormen (nematodes). Spinnen composteren niet, maar zijn ook geen probleem, net als mieren, die pas een probleem vormen als de koningin haar intrek neemt. Mieren komen pas te voorschijn als je bak te droog is trouwens.
Wel verwijderen: duizendpoten en slakken – met of zonder huisje – omdat deze wormen eten. Boeh!
Als conclusie kan ik zeggen dat we erg tevreden zijn over de wormenbak. Hij stinkt niet (nee, echt niet), pakt niet veel plaats in en je krijgt er massa’s percolaat voor terug. Onze kamer- en potplanten zijn zeer dankbaar.
Het zou wel fijn zijn, moesten we een soort afdakje kunnen regelen in de hoek waar de wormenbak staat. En ik moet ook nog eens nadenken hoe ik de bak de winter door haal. Tips zijn welkom.
Tuin in de stad 