Japanse wijnbes: een prikplant maar zo’n lekkere besjes!
Binnenkort kunnen we ons weer beu eten aan frambozen.
De campanula kan het dit jaar bijzonder goed vinden met de sedum. #plantenliefde
De vroege aardappels gaan goed in deze zakken! Ik schreef er een aantal jaar geleden al eens deze diy over.
Een wild hoekje met onder andere korenbloem, lavendel en citroenmelisse.
Meer foto’s zien? Op Instagram plaats ik bijna dagelijks groene foto’s van onze tuin en ver daarbuiten.
Afgelopen zaterdag eindigde in onze streken het verbod op verspilling van drinkwater. Al bij al heeft onze tuin niet echt te lijden gehad onder het verbod. De vijg en blauwen regen hebben een paar dorre bladeren, maar voor onze moestuin was het niet echt een probleem. Misschien omdat we onze moestuinhoek genoeg beschermden met onze parasol tegen de zon?
De pompoen heeft zelfs een flinke groeispurt gedaan. Van de frambozen smullen we ondertussen al een paar weken en gisteren konden we onze eerste Japanse wijnbes van het jaar proeven, mmm.
Een paar impressies:
We zijn ze bijna beu, onze frambozen. Gelukkig eten de merels mee.
Detail uit onze pottentuin: vogeltje tussen tijm en munt.
Onze aardbeimunt staat in bloei, net als onze paarse basilicum. De bijtjes (en een occasionele vlieg) zijn er blij mee.
Onze pompoen is aan een ontsnappingspoging bezig.
Een prikkelig plantje, maar oh zo lekker.
De oogst vandaag: frambozen en Japanse wijnbes
Zelfs de petunia, toch een plant die niet van droge voeten houdt, is er weer helemaal bovenop.
Ik zit trouwens sinds kort op Instagram. Een mens moet mee met zijn tijd en zo. Vertel, wie is tuiniergewijs de moeite om te volgen? Zelfpromotie is uiteraard toegestaan.
Vorig jaar begon ik zo rond half februari met voorzaaien en plantenschema’s opstellen. Dit jaar kostte het me drie (!) dagen om onze hortensiastruik te snoeien. Niet dat het zo veel werk was, nee. Het blijkt gewoon dat de tijd razendsnel vooruitgaat met een klein spruitje in huis dat gevoed, verschoond en geknuffeld moet worden.
Mijn verwachtingen voor onze moestuin dit jaar zijn dus eerlijk gezegd niet erg hoog. Toch is het gelukt om al een en ander in onze moestuinbak te planten. Erwten, tuinbonen en bloemkool bijvoorbeeld. Waar ik dit jaar in het bijzonder naar uitkijk:
Crosne
Ook wel Japanse andoorn of Japanse aardappel genoemd. Vorig jaar kreeg ik een knolletje van Hugo, bezieler van de Eeuwige Pluktuin in Brasschaat. Crosne oogst je in het najaar, maar dat ben ik vorig jaar gladweg vergeten. Gelukkig is het gewas winterhard en in de pot waar ik het knolletje plantte, komen nu nieuwe scheuten op. Benieuwd wat dat gaat geven!
Erwten
Voorzaaien lukt me dit jaar niet, maar dat geeft niet als je vrienden met groene vingers hebt! Van een vriendin kreeg ik een aantal zaailingen van erwtenplantjes. Verse erwten, dat moet ongeveer het allerbeste zijn uit de moestuin. Hopelijk overleven de plantjes de wilde avonturen die de buurtkatten altijd in onze tuin schijnen te hebben.
Japanse wijnbes
Als alles goed gaat (geen hagelstormen in juni, geen vogelinvasies – we houden een bos hout vast) kunnen we dit jaar genieten van Japanse wijnbessen. De Rubus phoenicolasius geeft lekker zoete bessen die niet in de winkel te verkrijgen zijn omdat je ze na het oogsten snel moet opeten. En toevallig zijn ze super lekker!
Waar kijk jij naar uit dit moestuinjaar?
Zo, het is hier even stil geweest! De blogstilte was niet echt gepland, maar heel even werden we opgeslorpt door andere bezigheden. En toen ik weer tijd had voor de tuin, regende het alleen maar. Tja.
Ondertussen trokken onze planten hun plan. Zo vonden sommige – letterlijk – steun bij elkaar tijdens mijn afwezigheid: de olijfkomkommer wierp zich op de lavendel en de bonen grepen naar de Verbena. Zolang het geen verstikkende relatie wordt, sta ik open voor alles.
De boontjes hebben wel een erg hechte relatie met de Verbena.
De framboos en de Japanse wijnbes probeerden dan weer los te breken. Ik heb de boodschap begrepen, jongens. Het net gaat weg.
Na twee maanden bijna dagelijks frambozen eten, vinden we het ook niet meer erg om de bessen met de merels te delen.
Ontsnappingspoging van de framboos.
De aandacht voor de tuin was misschien minimaal de afgelopen tijd, maar als er iets te snoepen viel, waren we erbij!
Links de eerste kerstomaten, rechts de eerste Japanse wijnbesjes. Mmm!
Het lief was vooral enthousiast over de Japanse wijnbes. Een smaak zoals hij die nog nooit gegeten had. Voor wie de bes niet kent: het lijkt op een framboos, maar qua textuur ligt het dichter bij de braambes (een beetje plakkerig), qua smaak heeft het iets weg van rode bessen, maar dan zoeter. (Goed, we zijn duidelijk geen voedselrecensenten.) Kort samengevat: erg lekker!
De bes is trouwens niet in de winkel verkrijgbaar, omdat ze niet lang houdbaar is. Maar ken je iemand met zo’n struik, kan je altijd een stekje afluizen (aftroggelen, voor de Nederlanders). De struik vermeerdert zich erg snel!
Geniet nog van de zomer!
Tuin in de stad 