Opening zadenbibs

Met het mooie lenteweer begint het bij mij weer te kriebelen om in de tuin aan de slag te gaan en ik ben daar zeker niet alleen in. En net dit weekend openen de zadenbibs in Antwerpen weer!

In de zadenbib kan je gratis zaden ‘lenen’. Bedoeling is om nadien de zaden van deze planten weer te oogsten en naar de bib te brengen. De Antwerpse zadenbibs vind je in het EcoHuis en de bibliotheken De Poort, De Vertellerij, Driehoek, Park en Bist. Let op: het Ecohuis werkt alleen op afspraak via tel. 03 217 08 11.

Tomatenjaar

Dit jaar staat in het teken van de tomaat, toch wel een van de meest populaire moestuingewassen. De zadenbibs willen een Antwerpse, vergeten variant weer nieuw leven in blazen. De Witte Ster van Antwerpen is een witgele, zoete tomaat met sappig vruchtvlees. Wie deze tomaat wil telen, kan een gratis kaartje ophalen met 5 zaden van deze soort. Opgelet, de oplage is beperkt!

Vrijwilligers gezocht

De zadenbib zoekt trouwens nog vrijwilligers om zaden te verpakken. Wie wil meewerken, stelt zich kandidaat via deze link.

Jaaroverzicht deel I

De eindejaarsperiode is het ideale moment voor een korte terugblik op het afgelopen (moes)tuin- en blogjaar. In dit deel bekijk ik onze moestuin. Later deze week neem ik je mee naar de leukste stadstuinprojecten die ik in 2015 leerde kennen.

In een stadstuin zo klein als de onze, is het vooral de kunst om de ruimte zo goed mogelijk te benutten. Twee jaar geleden bouwden we al een klimrek voor groenten en dit jaar kwam er een moestuinbak op maat bij.

Onze moestuinbak in augustus

Tomaten

Er kon dus veel geëxperimenteerd worden met groenten! Zo testte ik de beste plek voor tomatenplanten uit. Net als de voorbije jaren kweekte ik een aantal tomaten in potten. Dit jaar zette ik er ook een paar in de moestuinbak.

Het verschil was enorm: de tomatenplanten in de bak deden het veel beter dan die in potten, ook al werden ze soms nat door de regen (in tegenstelling tot de planten in potten die ik bij elke regenbui binnenzette). Volgend jaar alleen nog maar tomaten in de bak.

Klimrek

Het klimrek werd ingepalmd door de olijfkomkommer. De plant deed het best goed, maar ik was niet kapot van de smaak van de vruchtjes. Niet voor herhaling vatbaar dus.

De olijfkomkommer is wel een mooie plant.

Misschien kan het klimrek volgend jaar gebruikt worden voor boontjes. Ik had ze nu in de bak gezet, maar ze klommen tot op het afdak van de buren. Oogsten werd zo een kleine acrobatieoefening.

Aardappelen en courgettes

Het meest tevreden was ik over onze aardappeloogst die we ik zakken kweekten. Een bescheiden oogst, dat wel, maar amper werk aan. Kweken in zakken is sowieso een aanrader voor stadstuiniers: ze nemen nauwelijks plek in en zijn gemakkelijk te verslepen wanneer je bijvoorbeeld een tuinfeestje geeft.

Onze aardappelplanten in zakken.

Het meest teleurstellende was de courgetteplant: hoewel hij uiteindelijk bijna de hele tuin inpalmde, bracht hij maar een eetbare vrucht voort. Ik denk dat het een combinatie was van te laat gezaaid en te weinig meststoffen. Volgend jaar opnieuw proberen.

Litchitomaat

En wie deze blog al wat langer volgt, weet: nooit of te nimmer komt er nog een litchitomaat in onze tuin.

De eerste vruchten van de litchitomaat.

Ik wens je lekkere en gezellige eindejaarsfeesten!

Op het eerste gezicht oktober 2015

In de rubriek ‘Op het eerste gezicht’ toon ik aan het begin van elke maand een foto van onze tuin.

Onze tuin op 1 oktober 2015

De tuin lijkt nog in zomermodus te zijn. Dat de herfst anderhalve week bezig is, zie je voorlopig alleen aan de hosta en de framboos die al gele tinten laten zien. Ook de sedum, een echte najaarsplant, kleurt donkerroze.

Als deze sedum bloeit, weet je dat het herfst is.

Afgelopen weekend heb ik al een paar dingen gedaan om de tuin voor te bereiden op de winter. Het leukste klusje was de litchitomaat snoeien (insert sarcasm here), maar nu kan ik eindelijk weer bij de andere planten in de moestuinbak, zoals de ‘normale’ tomatenplant. Daar hingen nog best wat vruchten aan. Hoewel de tomaten nog niet allemaal rijp waren, heb ik ze toch geplukt in de hoop dat ik ze nog wat kan narijpen. Ik test twee manieren uit en zal hier later nog een update over geven.

Een poging om de tomaten te laten rijpen.

Ook de moestuinbak werd al wat voorbereid op de winter: ik strooide nog wat mest en bedekte deze met een dikke laag grasmaaisel dat ik – wegens zelf geen gras – heb afgetroggeld bij vrienden die overigens heel blij waren er van af te zijn.

Er staan nog een paar planten in de bak: naast de gedecimeerde litchitomaat ook nog een uit de kluiten gewassen courgetteplant.

Ons courgetteplantje

Deze ziet er erg indrukwekkend uit, maar de opbrengst van de plant valt voorlopig nog tegen. Er hangen nu nog wel een paar kleine courgettevruchten aan, dus misschien komt het nog goed.

Onze tuin zag er zo uit op 1 september 2015 en zo op 1 oktober vorig jaar.

Geniet nog van de nazomerzon!

(to)Maatjes

Ik heb ontdekt dat ik dit jaar nog niets over onze tomaten heb geschreven. Foei! Tijd voor een stand van zaken:

Tomaat #1

De eerste tomaat in onze tuin kocht ik als een klein plantje in april. Helaas heeft deze kerstomaat de hagelstorm niet overleefd. RIP

Grote ravage een dag na de storm.

Tomaat #2

Voor mijn laatste verjaardag kreeg ik tomatenzaadjes. Die plantte ik begin mei en wonder boven wonder overleefde dit plantje de storm wel. De plant groeit erg traag, maar ziet er verder gezond uit. Er zijn nog geen bloemetjes te zien.

Het eerste kerstomatenplantje.

Tomaat #3

Ter compensatie van het ter zielen gegane plantje kocht ik in juni twee tomatenplanten: een kerstomaat en een grote tomaat (welke soort precies ontsnapt me nu). De kerstomatenplant schiet de hoogte in. Voorlopig maakt hij geen bloemetjes aan. De onderste bladeren hadden last van een soort rot en werden snel bruin. Nu lijkt het plantje het beter te doen.

(geen foto)

Tomaat #4 a&b

Op een dag zei deze tomatenplant: ‘Krak!’. Stengel in twee. Ik heb er niets beters op gevonden dan de afgebroken stengel in een glaasje water te zetten en eens te kijken wat er gebeurt.

En kijk, er gebeurde zowaar iets! Bijna twee weken later hingen er witte wortels aan de stengel en zijn er twee (!) tomaatjes beginnen groeien. Vandaag heb ik de stengel in een pot verplant. Hopelijk wordt dit nog wat.

Aan de onderste helft hangt een tomaat.

Aan het bovenste deel (op de foto nog in een beker water) hangen twee kleine vruchten.

Uit schrik voor een herhaling van het hagelscenario houd ik de tomaten voornamelijk binnen. Vorig jaar was mijn kerstomatenplant erg compact en was het heel gemakkelijk om deze naar binnen te verplaatsen bij slecht weer. Dit jaar zijn de planten vooral heel lang en onstabiel en blijven ze meestal in onze veranda staan.

Geen idee of we nog een deftige oogst van deze planten moeten verwachten. Buiten water geven en af en toe wat dieven weghalen, doe ik er niet veel aan. Een keer heb ik wat percolaat van onze wormenbak gegeven en waarschijnlijk komen ze wat voeding te kort. Toch heb ik meer schrik om ze te veel voeding te geven dan te weinig. Een mens zit raar ineen.

Hoe groeien jouw tomaten? Is dit een raar jaar tomaatgewijs of helemaal niet?

Tomatenvrees

Ik weet niet waarom, maar van tomatenplantjes word ik eigenlijk een beetje zenuwachtig. Op zich zijn het brave gewassen – ze zeuren niet en gaan op tijd naar bed – maar ik schat de kans op mooie, rode tomaten van eigen kweek bijzonder laag in. Zo laag, dat ik me er eerst niet aan wou wagen. Noem het tomatenvrees of zo.

De eerste tomaatjes.

Toch kon ik vorige week niet weerstaan aan vrolijke dame die haar waren vol overtuiging aan de man bracht. Het scheelt ook dat het plantje er flink uitzag, met vele kleine bloemetjes en een gezonde kleur, en prima geschikt voor op het balkon of voor het raam.

Een balkon heb ik niet, maar wel een raam. En nu de zon ein.de.lijk. schijnt mag het plantje overdag zelfs lekker in de tuin. En – tadaa! – ineens groeien er tomaatjes aan!

Maar niet te vroeg gejuicht. Hieronder zet ik een paar dingen die ik na serieus onderzoek (met boeken uit de bib en al!) te weten ben gekomen over de tomaat.

• Tomaten zijn kieskeurig. Liever dan normaal, fris water, zoals alle andere planten en ook wel de meeste mensen, verkiest het lauw water, zeker als je de plant in een serrekast houdt.
• Tomaten zijn stille waters. Ze houden wel van water, bedoel ik, maar niet op hun bladeren. Water geef je aan de voet van de plant en dat mag best veel zijn, zeker bij droog weer. Het is ook beter om regelmatig water te geven dan een grote plens op verdroogde grond, want dan barsten de tomaten.
• Tomaten hebben diepe gronden. Houd je tomaten in een pot, kies dan niet per se voor een groot maar vooral voor een diep exemplaar. Zo kunnen de wortels beter groeien.
• Tomaten zijn dieven. Of nee, er groeien snel dieven aan. En dieven zijn een ander woord voor zijscheuten, ontdekte ik deze week. Omdat ze de energie van de plant stelen, moet je ze wekelijks wegnemen vanaf de bladoksel.
• Tomaten zijn ijdel. Dode en gele bladeren moet je weghalen, zodat alle energie naar de tomaten kan gaan.
• Tomaten zijn koukleumen. Ze houden niet van vorst. Hangen er nog onrijpe tomaten aan het plantje en de eerste vorst komt er aan (hopelijk pas ten vroegste eind juli, al weet je het nooit met dit weer) kan je paardenbloemen onder de rijpende vruchten strooien. De bloemen stimuleren het rijpingsproces.

Heb je zelf ook nog tips? Gooi het maar in de commentarenhoek, ik ruim het wel op.