Samen tuinieren op z’n Spaans

In een stad waar mensen 9 maanden per jaar buiten leven, kan een samentuin niet ontbreken. Ik bezocht de samentuin in de wijk Lavapiés (wat ‘voeten wassen’ betekent) waar buurtbewoners een braakliggend terrein hebben omgetoverd tot een groen toevluchtsoord.

De moestuinbedden

Lavapiés is lange tijd een wat verwaarloosde wijk geweest. Het ligt op wandelafstand van het prachtige station Atocha (met zijn tropische binnentuin vol schildpadden) en was ooit de plek waar de Joodse gemeenschap woonde. Nu is het vooral wijk waar immigranten en artiesten leven en waar Madrilenen uitgaan.

Een bordje spoort bezoekers aan om hun afval op te ruimen.

Achter een lange muur met vrolijke graffiti vind je de samentuin. De plek werd eind 2008 ingepalmd door buurtbewoners die er een aanwinst van maakten voor de wijk.

Si no hay siesta, no hay fiesta!

In België staat het samen tuinieren vooral voor samen moestuinieren. In deze samentuin staat het samen leven voorop. Er zijn uiteraard een paar moestuinbedden, maar vooral veel hoekjes voor mensen: bankjes, een speelhoek voor de kinderen, een openluchttheater waar men soms workshops of lezingen geeft, …

Het theater

Een ander verschil met België zijn uiteraard de planten: er groeien bijvoorbeeld vijgen- en sinaasappelbomen (jaloers!) en tussen het onkruid staan er bijvoorbeeld ook grote cactussen (iets minder jaloers).

Een ideale speelplek voor kinderen

Ik vind het bijzonder knap wat de bewoners van deze plek gemaakt hebben. Het nodigt buurtbewoners uit om samen te komen, of ze nu moestuinieren of niet. Een groene oase in de stad!

Morgen: een moestuin op het dak in de chicste wijk van Madrid.

Tuin in de stad Madrid

Het leukste aan een stad voor de derde keer te bezoeken, is dat je (eindelijk) de toeristische plekken links kunt laten liggen. Geen Puerta del Sol of het koninklijk paleis voor ons deze keer, maar terrasjes doen in Lavapiés en lezen in het gras van park El Retiro. Geen Pradomuseum, maar wel een wandeling in de Botanische tuin ernaast.

De botanische tuin, een plek om uren in rond te lopen.

Madrid me gusta! De Stad van de Bomen (al hoor ik dat Valencia dezelfde titel claimt) en de plek waar een van mijn favoriete mensen in de wereld woont. Hoewel het er in de winter best ‘koud’ kan zijn (of wat Spanjaarden koud vinden met temperaturen tussen 0 en 13°C, watjes), leven de Madrilenen de rest van het jaar voornamelijk buiten.

Een bloementapijt in het Retiropark.

In de zomer klimmen de temperaturen makkelijk over de 30°C. Geen wonder dat de brede lanen en parken vol bomen staan. De beste tijd voor een bezoek is in het voorjaar, wanneer de stad barst van het groen. Heerlijk!

Boulevard aan het Prado, omzoomd met bomen.

Verkoeling vind je bijvoorbeeld in het uitgestrekte Casa de Campo, een park van 17,5 km² (!!) groot ten westen van het centrum. Of in het Retiropark, het Central Park van Madrid. Sinds een paar jaar heeft Madrid ook zijn eigen Ringland: een park bovenop een overkapt stukje ringweg, al is mijn Spaanse vriend maar matig enthousiast. Te weinig bomen, luidt het verdikt… Rotverwend, die Madrilenen.

Hoezo, te weinig bomen? Hier doen we in Antwerpen een (spreekwoordelijke) moord voor.

Hoewel mensen vooral buiten leven, lijkt het (moes)tuinieren in de stad nog maar net in opkomst. Sommige balkons zijn behangen met planten, maar op de meeste staat slechts een airco te draaien.

Een balkonjungle in Lavapiés

En in de hele stad is er nog maar een verticale tuin te vinden. Nochtans kan een plantenmuur in de zomer de nodige verkoeling brengen aan de bewoners. Ik kan me wel voorstellen dat de investering erg hoog is en het onderhoud van zo’n tuin ook niet mis zal zijn.

Een verticale tuin aan Caixa Forum.

De verticale tuin tegenover het Pradomuseum is niet zo indrukwekkend als de geveltuin van musée du quai Branly, maar who cares? Het blijft fascinerend om zo’n plantenweelde te bekijken.

Ook geweldig is de tropische tuin in het treinstation Atocha.

Morgen leid ik je rond in een sympathieke samentuin in de wijk Lavapiés en overmorgen neem ik je mee naar een dakmoestuin in de chicste wijk van de stad.