Japanse wijnbes: een prikplant maar zo’n lekkere besjes!
Binnenkort kunnen we ons weer beu eten aan frambozen.
De campanula kan het dit jaar bijzonder goed vinden met de sedum. #plantenliefde
De vroege aardappels gaan goed in deze zakken! Ik schreef er een aantal jaar geleden al eens deze diy over.
Een wild hoekje met onder andere korenbloem, lavendel en citroenmelisse.
Meer foto’s zien? Op Instagram plaats ik bijna dagelijks groene foto’s van onze tuin en ver daarbuiten.
In de rubriek ‘Op het eerste gezicht’ toon ik aan het begin van elke maand een foto van onze tuin.
Onze tuin op 1 oktober 2015
De tuin lijkt nog in zomermodus te zijn. Dat de herfst anderhalve week bezig is, zie je voorlopig alleen aan de hosta en de framboos die al gele tinten laten zien. Ook de sedum, een echte najaarsplant, kleurt donkerroze.
Als deze sedum bloeit, weet je dat het herfst is.
Afgelopen weekend heb ik al een paar dingen gedaan om de tuin voor te bereiden op de winter. Het leukste klusje was de litchitomaat snoeien (insert sarcasm here), maar nu kan ik eindelijk weer bij de andere planten in de moestuinbak, zoals de ‘normale’ tomatenplant. Daar hingen nog best wat vruchten aan. Hoewel de tomaten nog niet allemaal rijp waren, heb ik ze toch geplukt in de hoop dat ik ze nog wat kan narijpen. Ik test twee manieren uit en zal hier later nog een update over geven.
Een poging om de tomaten te laten rijpen.
Ook de moestuinbak werd al wat voorbereid op de winter: ik strooide nog wat mest en bedekte deze met een dikke laag grasmaaisel dat ik – wegens zelf geen gras – heb afgetroggeld bij vrienden die overigens heel blij waren er van af te zijn.
Er staan nog een paar planten in de bak: naast de gedecimeerde litchitomaat ook nog een uit de kluiten gewassen courgetteplant.
Ons courgetteplantje
Deze ziet er erg indrukwekkend uit, maar de opbrengst van de plant valt voorlopig nog tegen. Er hangen nu nog wel een paar kleine courgettevruchten aan, dus misschien komt het nog goed.
Onze tuin zag er zo uit op 1 september 2015 en zo op 1 oktober vorig jaar.
Geniet nog van de nazomerzon!
Is de nazomer dan toch aan zijn einde gekomen? De lucht voelt vandaag beduidend killer en vochtiger…De planten in de tuin doen voorlopig alsof er niets aan de hand is. Een paar nazomerse sfeerfoto’s uit de tuin:
Campanula met mier.
Felicia of blauwe margriet
Onze Verbena bonariensis of ijzerhard bloeit al maanden.
Deze naamloze eenjarige blijft flink verder bloeien.
De delen van de vinca minor die niet door de katten vertrappeld worden, maken mooie bloemetjes.
Een knal van een kleur geeft deze sedum. Me like!
En zelfs de aardbeien geven niet op. Ze smaken alleen niet zo zoet meer.
Een fijne herfst gewenst!
Zo, september zit er alweer op. We hebben geluk gehad met zo’n mooie nazomermaand. Dat betekende vooral veel extra uurtjes in de tuin, tussen de zonnebloemen en de Oost-Indische kers.
Op de eerste dag van de maand toon ik telkens een foto van onze tuin, in de rubriek ‘Op het eerste gezicht’.
Onze tuin op 1 oktober 2014.
Nu de herfst officieel is ingetreden, is de sedum helemaal roos gekleurd. Voor de rest doet de tuin nog gewoon alsof het zomer is, nog geen herfstverkleuring te merken bij de wilde wingerd bijvoorbeeld. Hopelijk kunnen we in oktober nog even genieten van een zalig groene tuin!
Onze tuin de afgelopen maanden: september, augustus, juli, juni, mei, april, maart, februari, januari. En in oktober vorig jaar zag onze tuin er zo uit. Wat vooral opvalt tegenover vorig jaar: de bodembegroeiing is nu weelderiger, maar er is minder kleur bij de hortensia. De sedum stond er toen nog niet en is nu een opvallende kleur tussen het groen. Volgend jaar toch nog aan iets meer kleur werken.
Geniet nog van een – hopelijk – mooie en zachte herfst!
Voor sommigen is het vandaag weer tijd om naar school te gaan, voor mij betekent 1 september de start van een nieuwe maand en dus het moment om weer een foto van onze tuin online te gooien.
Onze tuin op 1 september 2014
Er is iets meer kleur te zien dan begin augustus. De zonnebloemen zijn uitgekomen – al laat onze lange jan in de hoek wel het hoofd hangen na de vele regenbuien. De sedum begint stilaan roos te kleuren, voor mij echt het signaal dat de zomer bijna afgelopen is.
Onze tuin groeit en bloeit en we laten dat maar doen. Ik moet zeggen dat ik maar weinig onkruid weghaal, omdat een groene bodem leuker is dan kale grond. Onkruid, dat is bij ons vooral weegbree en klaver. Best onschuldig.
Deze maand hebben we helaas maar weinig buiten kunnen genieten door de hevige buien en de kilte die is komen aanwaaien. Ik heb zoals gewoonlijk zin en geen zin in de herfst. Zalig is het om knus binnen te zitten met een boekje of wandelingen te maken in het bos. Minder zalig vind ik ’s morgens opstaan terwijl het buiten nog donker is en guur herfstweer – daar krijgen we de laatste weken al onze portie van.
Maar wordt het deze week geen fantastisch nazomerweer? Voor het geval dat Frank weer de bal misslaat, brengen de zonnebloemen in vaasjes de zon nog even in huis.
Ik wens alle scholieren, hun ouders en leerkrachten een fijne eerste schooldag toe!
Onze tuin de afgelopen maanden: augustus, juli, juni, mei, april, maart, februari, januari. En in september vorig jaar zag onze tuin er zo uit.
Het schijnt een typische beginnersfout te zijn: je zet enthousiast je bloemenborder vol planten om zo veel mogelijk grond te bedekken. Het jaar erop zijn de planten in grootte verdubbeld en is je border een rommeltje. Zo verliep het toch bij ons.
Gelukkig heb ik een supervriendin met donkergroene vingers die me op een zonnige lentedag uit de nood kwam helpen. Haar tips voor een mooie border:
Nuttige tips, niet? En dan te bedenken dat ik tegen zowat elke tip gezondigd heb. Het enige waar ik rekening mee gehouden heb bij het aanschaffen van nieuwe plantjes is de kleur: passen ze in mijn paarsblauwe kleurschema?
Mijn redder in nood.
Maar geen man overboord. Planten zijn niet in beton gegoten en – als je het voorzichtig aanpakt – eenvoudig te verplanten:
In een mum van tijd kregen de sedum, campanula, vinca minor, blauwe druifjes en aardbeienplantjes (en nog een paar planten waarvan ik de naam alweer vergeten ben) een nieuwe plek in onze tuin.
Blauwe druifjes
Een dikke twee weken later kan ik zeggen dat de planten hun verhuis overleefd hebben. De campanula doet het zelfs veel beter dan onder de hortensia en staat weer in bloei. Alleen de blauwe druifjes zien er erg triestig uit, maar het is wachten op volgend jaar om te weten of de bollen het overleefd hebben.
Een mooie compostworm, zo maar uit onze tuin!
Oh, en als bonus ontdekten we bij het verplanten een paar compostwormen in de tuin! Die heb ik natuurlijk onmiddellijk in onze wormenbak gezet. Ik zal binnenkort nog eens een update geven over de wormenbak, die min of meer op gang begint te komen.
Soms zegt een beeld meer dan 1.000 woorden. Soms speel je wat met je camera. Soms heb je gewoon geen tijd om een gevatte blogtekst te schrijven.
Sedum
Hortensia
Oost-Indische kers
Salie
Avondzonnebloem
Tuin in de stad 