Japanse wijnbes: een prikplant maar zo’n lekkere besjes!
Binnenkort kunnen we ons weer beu eten aan frambozen.
De campanula kan het dit jaar bijzonder goed vinden met de sedum. #plantenliefde
De vroege aardappels gaan goed in deze zakken! Ik schreef er een aantal jaar geleden al eens deze diy over.
Een wild hoekje met onder andere korenbloem, lavendel en citroenmelisse.
Meer foto’s zien? Op Instagram plaats ik bijna dagelijks groene foto’s van onze tuin en ver daarbuiten.
Afgelopen zaterdag eindigde in onze streken het verbod op verspilling van drinkwater. Al bij al heeft onze tuin niet echt te lijden gehad onder het verbod. De vijg en blauwen regen hebben een paar dorre bladeren, maar voor onze moestuin was het niet echt een probleem. Misschien omdat we onze moestuinhoek genoeg beschermden met onze parasol tegen de zon?
De pompoen heeft zelfs een flinke groeispurt gedaan. Van de frambozen smullen we ondertussen al een paar weken en gisteren konden we onze eerste Japanse wijnbes van het jaar proeven, mmm.
Een paar impressies:
We zijn ze bijna beu, onze frambozen. Gelukkig eten de merels mee.
Detail uit onze pottentuin: vogeltje tussen tijm en munt.
Onze aardbeimunt staat in bloei, net als onze paarse basilicum. De bijtjes (en een occasionele vlieg) zijn er blij mee.
Onze pompoen is aan een ontsnappingspoging bezig.
Een prikkelig plantje, maar oh zo lekker.
De oogst vandaag: frambozen en Japanse wijnbes
Zelfs de petunia, toch een plant die niet van droge voeten houdt, is er weer helemaal bovenop.
Ik zit trouwens sinds kort op Instagram. Een mens moet mee met zijn tijd en zo. Vertel, wie is tuiniergewijs de moeite om te volgen? Zelfpromotie is uiteraard toegestaan.
De bedoeling was om elke maand een update te geven van onze moestuinhoek, maar dat ben ik in mei gladweg vergeten. Tijd voor een inhaalbeweging!
De eerste oogsten zijn al achter de kiezen. Bescheiden oogsten, dat wel. We hebben dit jaar meer dan anders last van slakken en rupsen, maar daarmee zijn we niet de enige, als ik de moestuinpagina’s op Facebook mag geloven…
En sowieso moet je je verwachtingen wat bijstellen als je tuiniert in een beperkte ruimte. Daarom smaakt onze oogst eens zo lekker natuurlijk! Onze opbrengst tot dusver:
Dit was wat er overbleef van onze spitskool, nadat we de aangevreten bladeren weghaalden. Smaakte wel lekker pittig in het stoofpotje.
Dit was zo’n beetje de volledige opbrengst van onze tuinbonenplant. Ik had eigenlijk nog nooit tuinbonen gegeten en vond ze best lekker (in boter gestoofd met wat aardappels en ajuin). Volgend jaar zet ik misschien wat meer planten.
Wat de frambozenopbrengst betreft mogen we dit jaar zeker niet klagen! Bijna niet te geloven dat we vorig jaar zo veel moeite hebben gedaan om de bessen te beschermen tegen de vogels. Nu hangen er zo veel strosjes aan onze struik dat we er zeker van zijn dat we ons buikje rond kunnen eten, ook al komen de vogels een spreekwoordelijk graantje meepikken. Ik pluk bijna elke dag voor het ontbijt een handvol rijpe frambozen – smaakt goed bij mijn dagelijkse portie muesli.
Helaas zijn er ook wat gewassen mislukt: de erwtenplantjes hebben helaas te veel afgezien: eerst zijn ze vertrappeld door de katten, daarna knabbelden de slakken en rupsen eraan waardoor dat we er amper twee of drie peultjes van hebben kunnen plukken. Boehoe.
Ook onze bloemkool en broccoli zijn slakken- en rupsenvoer dit jaar. Dat betekent weer wat meer vlinders in de tuin dit jaar, zeker? Ik laat de planten in ieder geval staan zodat de kleine vreetzakjes tenminste van de andere planten in de tuin blijven. En het heeft wel wat, zo’n doorgeschoten broccoli.
Het is nog een beetje afwachten wat de tomaten zullen doen. Ik kijk ook nog uit naar de eerste Japanse wijnbessen van het jaar! Heb jij al iets kunnen oogsten?
Een nieuwe maand, een nieuwe foto van onze tuin!
Onze tuin op 1 juli 2015
Zo, wat is juni voorbij gevlogen! Een topmaand, zeker ook wat de tuin betreft. We hebben niet alleen leuke tuinuitstapjes gemaakt (Ecotuindagen van Velt, Verborgen Tuinen in Rotterdam, feest in onze samentuin), maar konden (eindelijk!) ook genieten van al dat lekkers dat in onze tuin groeide.
Ons geduld werd beloond met deze smaakbommetjes: Parijse wortelen, frambozen, aardbeien, erwten en aardappels.
Het net dat we over de bessenstruiken spanden werkt dus prima. Elke dag kunnen we gemakkelijk een handjevol frambozen oogsten en af en toe wat aardbeien. Op de Japanse wijnbes is het nog wachten. En voorlopig nog geen vogelslachtoffers (hout vasthouden).
De Verbena en hortensia staan trouwens sinds kort in bloei en de blauwe regen is aan een tweede leven begonnen, dus ook wat kleur betreft, zitten we goed. Zoals gewoonlijk is het vooral de campanula die de show steelt en altijd gonst van de bijtjes.
Ik wens jullie een zonnige en relaxte julimaand!
Vorig week wachtte ik nog vol ongeduld op de eerste rijpe frambozen. Nu blijkt dat de merels ook aan het aftellen waren. Helaas waren ze er sneller bij…
Nul frambozen. Zo veel hebben we er toe nu toe gesnoept. Gelukkig hangt de struik nog vol met onrijpe bessen, dus is het nu een kwestie van ze tegen de vliegende dieven te beschermen.
Betrapt!
Bij de doe-het-zelfzaak in onze buurt kocht ik een net tegen vogels. Het beste is een blauw net, dat goed zichtbaar is voor vogels waardoor ze niet verstrikt raken. Helaas verkocht onze lokale handelaar alleen zwarte netten. We bevestigden hier en daar stroken aluminiumfolie in de hoop dat het de beesten afschrikt.
Het beste is om het net als een soort kooi rond de bessenstruik te bevestigen, zodat de vogels er niet bij kunnen en de bladeren niet knakken door het net. Wij maakten handig gebruik van ons plantenklimrek, maar om goed te zijn, moeten we nog extra palen plaatsen. Een klusje voor dit najaar. Om het net zo goed mogelijk van de struik weg te houden, plaatste ik stokken met daarop omgekeerde plantenbakjes.
Ook de Japanse wijnbes gaat mee onder het net.
Laat de frambozen maar komen!
Hoe bescherm jij je bessenstruiken tegen vogels? Ben benieuwd naar jullie ervaringen met vogelvraat…
Gisteren trokken het lief en ik op daguitstap naar Rotterdam. De Euromast, Museum Boijmans Van Beuningen en de Kubuswoningen lieten we links liggen. In plaats daarvan bezochten we 8 van de ruim 90 tuinen die meededen aan ‘Verborgen Tuinen’.
Het evenement wordt al voor de 15de (!) keer georganiseerd om stadsbewoners te inspireren om met groen aan de slag te gaan en is een manifest tegen de verstening van voor- en achtertuinen.
Een plattegrond van de deelnemende tuinen.
Via de website hadden we vooraf een plannetje uitgeprint en een selectie gemaakt. Niet simpel, maar uiteindelijk kozen we voor een aantal huizen uit de route ‘Midden’: onder andere de Dakakker en de Omscholing, waarover ik later zal schrijven.
Uiteindelijk belanden we ook nog bij 5 tuinen in Kralingen, een chique wijk in het oosten van de stad. Ook daarover later meer. Eerst neem ik je mee naar een kleine stadstuin in het westelijke deel van de stad.
Ondanks de bescheiden oppervlakte, was er nog plek voor een speelhoekje.
De tuin zal qua oppervlakte niet veel groter zijn dan onze tuin (die ongeveer 24m² is) en loopt in een L-vorm achter het huis. Hoge bomen rondom brengen veel privacy en zorgen tegelijkertijd ook voor schaduw. Logisch dat er veel schaduwminnende planten staan, zoals vinca minor (klein maagdenpalm), verschillende hostasoorten (bijvoorbeeld hosta sieboldiana ‘Elegans’) en alchemilla mollis (vrouwenmantel).
Wat me vooral verraste was de hoeveelheid bomen op zo’n kleine oppervlakte: een paar magnolia’s, een vijgenboom, twee appelbomen en prunus (Japanse kers).
Klimhulp uit inox voor de framboos.
Wat wij vooral van deze tuin onthouden waren twee manieren om klimhulp te voorzien. De blauwe druif werd gesteund door wapeningsijzers (of betonstaal). De framboos werd geleid met een kabel uit inox. Handig!
De omkasting voor de druif.
Het moestuinhoekje bestond uit twee bloembakken aan de muur bevestigd in een zonnig hoekje. Of ze veel broccoli kunnen oogsten, betwijfel ik, maar het is wel een goede oplossing voor een kruiden- of slahoekje.
Aan de muur moestuinbakjes met onder andere tomaat en broccoli van de Albert Heijn.
Wordt vervolgd…
Mensen die me goed kennen, weten dat ik soms graag wil dat de dingen vooruitgaan, vooral als de eindmeet al in zicht is. Tuinieren is voor mij dus een echte oefening in geduld. Leren genieten van de weg naar het resultaat ook (hoe zen, haha).
Vooral als dat resultaat niet meer zo heel lang op zich laat wachten. Want dit is bijna klaar:
De eerste frambozen zijn bijna plukklaar. Mmm…
En zie die aardbeien, dat duurt ook niet meer zo lang.
De eerste kerstomaten krijgen vorm.
De aardappelplant heeft bloemen, bijna tijd dus! Je hebt sowieso nog een update over aardappels kweken in zakken van me te goed.
De erwten beginnen er ook goed uit te zien. Spectaculair hoe uit een bloemetje zo’n grote peul kan groeien.
Nog even wachten. Nog heel even.
Wat is er bij jou in de tuin bijna oogstklaar?
Door het zachte winterweer voelden wij het hier al even kriebelen, maar vandaag is (eindelijk!) de lente officieel van start gegaan. Helaas was het een druilerige, koude eerste lentedag…Want de natuur trekt zich vanzelfsprekend geen fluit aan van zoiets als een kalender.
Wat ademt meer lente dan een hangpot vol blauwe druifjes?
Onze hortensia heeft niet op de lente gewacht voor haar eerste knoppen.
De vinca minor durft zelfs wat kleur in de tuin brengen.
Dit belooft voor de frambozenoogst dit jaar, mmm.
Hoe was jouw eerste lentedag?
Het huis is jaloers op de aandacht die onze tuin krijgt en laat dit met veel gespetter weten. Ok huis, je hebt je punt gemaakt. Gedraagt u nu terug een beetje.
Ondertussen trekt onze stadstuin zijn plan. Ik hoor voorlopig geen klachten, al ziet onze hortensia er een beetje pips uit en delven de bosaardbeitjes duidelijk het onderspit bij de territoriale gevechten van de buurtkatten. Andere planten grepen hun kans:
Terwijl we even niet keken, vergreep de blauwe regen zich aan onze verbena bonariensis.
De framboos eigent zich een stuk terras toe.
De pompoen vindt alles best, al kan hij binnenkort wat steun gebruiken.
Wat zijn de meest eigenwijze planten in jouw tuin?
Er kruipt, vliegt, verzamelt, sluipt wat rond in onze tuin. Tijd om op tuinsafari te trekken! Niet elk beestje laat zich vlot op de gevoelige plaat vastleggen, maar hieronder alvast een selectie. Via deze en deze handige sites heb ik een poging ondernomen om de juiste naam van ieder diertje te vinden. Verbeter me gerust!
Twee tuin(?)hommels verdiepen zich in de pompoenplant.
Een bijtje hommel snoept van de Verbena bonariensis (ijzerhard)
De frambozenstruik is de geliefde habitat van de Gewone Hooiwagen (Phalangium opilio)
De Verbena bonariensis is heel populair onder alle nectarminnende insecten. Ook dit Groot Koolwitje (Pieris brassicae) lust het wel.
Een niet zo zeldzame Felis catus zoekt verkoeling onder de struiken.
Tuin in de stad 